Перевод: с польского на русский

с русского на польский

dojść do majątku

  • 1 dojść

    глаг.
    • добираться
    • добраться
    • достигать
    • достичь
    • доходить
    • получить
    • притираться
    • проникать
    * * *
    doj|ść
    \dojśćdę, \dojśćdzie, dojdź, doszedł, doszła сов. 1. дойти;

    \dojść do lasu дойти до леса;

    doszedł jęk дошёл (донёсся) стон;
    doszły wieści дошли слухи; \dojść do czegoś własnym rozumem дойти до чего-л. своим умом; 2. добиться;

    \dojść do majątku нажить состояние;

    do niczego w życiu nie doszedł он ничего в жизни не добился;

    ● \dojść do przekonania (przeświadczenia) прийти к убеждению; \dojść do zdrowia выздороветь; \dojść do skutku состояться, осуществиться; \dojść do porozumienia договориться; \dojść do wniosku прийти к выводу; \dojść do siebie прийти в себя

    * * *
    dojdę, dojdzie, dojdź, doszedł, doszła сов.
    1) дойти́

    dojść do lasu — дойти́ до ле́са

    doszły wieści — дошли́ слу́хи

    dojść do czegoś własnym rozumem — дойти́ до чего́-л. свои́м умо́м

    2) доби́ться

    dojść do majątku — нажи́ть состоя́ние

    do niczego w życiu nie doszedł — он ничего́ в жи́зни не доби́лся

    - dojść do przeświadczenia
    - dojść do zdrowia
    - dojść do skutku
    - dojść do porozumienia
    - dojść do wniosku
    - dojść do siebie

    Słownik polsko-rosyjski > dojść

  • 2 majątek

    сущ.
    • богатство
    • владение
    • достояние
    • имение
    • имущество
    • качество
    • недвижимость
    • поместье
    • признак
    • рок
    • свойство
    • собственность
    • судьба
    • счастье
    • удача
    • удел
    • участь
    • хозяйство
    * * *
    mająt|ek
    , Р. \majątekku 1. имение ň, поместье ň;

    \majątek rodowy родовое имение;

    2. имущество ň; достояние ň;

    \majątek ruchomy движимое имущество; \majątek narodowy национальное достояние;

    3. богатство ň, состояние ň;
    zdobyć (zbić) \majątek, dojść do \majątekku нажить (сколотить) состояние
    +

    l, 3. majętność 2. mienie

    * * *
    м, Р majątku
    1) име́ние n, поме́стье n

    majątek rodowy — родово́е име́ние

    2) иму́щество n; достоя́ние n

    majątek ruchomy — дви́жимое иму́щество

    majątek narodowy — национа́льное достоя́ние

    3) бога́тство n, состоя́ние n

    zdobyć (zbić) majątek, dojść do majątku — нажи́ть (сколоти́ть) состоя́ние

    Syn:
    majętność 1), majętność 3), mienie 2)

    Słownik polsko-rosyjski > majątek

  • 3 dochrapać się

    сов. разг.
    с трудо́м доби́ться

    dochrapać się się stopnia oficerskiego — дослужи́ться до офице́ра (до офице́рского зва́ния)

    dochrapać się się majątku — сколоти́ть состоя́ние

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > dochrapać się

  • 4 dochrapać\ się

    сов. разг. с трудом добиться;

    \dochrapać\ się się stopnia oficerskiego дослужиться до офицера (до офицерского звания); \dochrapać\ się się majątku сколотить состояние

    + dorobić się, dojść

    Słownik polsko-rosyjski > dochrapać\ się

См. также в других словарях:

  • majątek — m III, D. majątektku, N. majątektkiem; lm M. majątektki 1. «posiadłość, własność ziemska» Majątek ziemski. Dziedziczny, rodowy, rodzinny majątek. Parcelacja majątku. Dzierżawić majątek. Zarządzać majątkiem. 2. «ogół dóbr należących do danej osoby …   Słownik języka polskiego

  • majątek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. majątektku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posiadłość ziemska, dobra ziemskie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Majątek ziemski, dziedziczny. Podupadły majątek. Parcelacja majątku.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dochodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dochodzićdzę, dochodzićdzi, dochodzićchodź {{/stl 8}}– dojść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, dochodzićjdę, dochodzićjdzie, dojdź, doszedł, doszła, doszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… …   Słownik języka polskiego

  • dopracować — dk IV, dopracowaćcuję, dopracowaćcujesz, dopracowaćcuj, dopracowaćował, dopracowaćowany dopracowywać ndk VIIIa, dopracowaćowuję, dopracowaćowujesz, dopracowaćowuj, dopracowaćywał, dopracowaćywany 1. «opracować coś starannie do końca; wykończyć,… …   Słownik języka polskiego

  • dorobić — dk VIa, dorobićbię, dorobićbisz, dorobićrób, dorobićbił, dorobićbiony dorabiać ndk I, dorobićam, dorobićasz, dorobićają, dorobićaj, dorobićał, dorobićany 1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»… …   Słownik języka polskiego

  • zamknąć — dk Va, zamknąćnę, zamknąćniesz, zamknąćnij, zamknąćnął, zamknąćnęła, zamknąćnęli, zamknąćnięty, zamknąćnąwszy zamykać ndk I, zamknąćam, zamknąćasz, zamknąćają, zamknąćaj, zamknąćał, zamknąćany 1. «zasłonić, zakryć czymś wejście, wlot, otwór do… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»